...Και μου έλεγε η μάνα μου "ποτέ μην λές ποτέ γιατί θα σου συμβεί" ένα από αυτά τα ποτέ ήταν και του περί ού ο λόγος παντελόνι.
Καθώς είμαι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα ελληνιδας γυναίκας aka 1.65 με το ζόρι, περιφέρια και αυτα τα γνωστά 4 κιλάκια επιπλέον(χμ αντε 6, παραπάνω δεν βγαίνω) θεωρούσα καταστροφικό να βάλω το ελληνιστί σαλβάρι που κάνει μέχρι και την Σκλεναρίκοβα να μοιάζει με χόμπιτ, που δεν το λες και εύκολο....Μέχρι που είδα αυτό! Και λέω μέσα μου: Αυτό είναι! Κάθετες ρίγες να σώσουν την κατάσταση, έχει και την τσαχπινιά στο πλάι να φαίνεται η καλίγραμμη η γάμπα.
Κι έτσι ξεκίνησε ο έρωτας μου γι'αυτό το Diane Von Furstenberg αριστούργημα...
Αλλά όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες, έτσι και ο δικός μας αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα, μεγάλα όπως η τιμή του, που και μεγάλη δεν την λες (165 περίπου) αλλά μου φαίνεται υπερβολική για ένα παντελόνι που θα φορέσω για μισή σεζόν καθ'ότι και φοιτήτρια.
Έτσι λοιπόν έχω ξανοιχθεί στην αγορά του Ηρακλείου να βρώ την σωτήρια αντιγραφή του...
Υ.Γ Εννοείται ότι έχω έτοιμα τα πιό ψηλά μου πέδιλα να δώσουν και αυτά την αναγκαία ανάσα πνοής στη πιεσμένη θα έλεγα φιγούρα μου, γιατί harem pants και φλατ = αυτοκτονία
Τι τέλειο παντελόνι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω και γώ!
Έχω ένα παρόμοιο, σε εκρού, αλλά κάτω στους αστραγάλους είναι ανοιχτό.... Και δεν κολακεύει και πολύ...
Θα πάω να βρω και εγω ένα τέτοιο, φαίνεται τέλειο!
ΥΓ: Το blog σου, είναι τέλειο, γράφεις με χαρακτήρα, όχι "χάρτινα". Συνέχισε!
Και καλή τύχη στο διαγωνισμό ;P
Σ'ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να βρούμε και οι δύο τις μαϊμουδίτσες που θα μας κρατήσουν συντροφιά το καλοκαίρι :)
Όσο για το εκρού παντελόνι δεν είναι στο χέρι του αλλά στο πόδι σου!
Εχεις σκεφτεί να ράψεις στο κάτω μέρος του μια κορδέλα στους χρωματισμούς του ή κεντημένη με πετρούλες για να το δένεις ή ένα κρυφό φαρδύ λάστιχο;
Πολλά έχω σκεφτεί αλλά δεν έχω υπομονή για μεταποιήσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα λες εσύ, αλλά προτιμώ να αγοράσω καινούριο, έτσι όπως το θέλω, παρά να πιάσω βελόνα και κλωστή! :P
Shame on me!