Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πελατάκι από μένα το δηλώνω υπεύθυνα και εμπεριστατομένα.
Ακόμα και αν είμαι απόλυτα ευχαριστημένη από ένα προϊόν, ακόμα και αν ορκίζομαι στο όνομά του, ακόμα κι αν κάθε φορά που το χρησιμοποιώ ευλογώ τον εφευρέτη του τίποτα δεν του εξασφαλίζει την πίστη μου.
Αυτή τη φορά απίστησα απένατι σε δύο προϊόντα και η τιμωρία μου ήταν αμίληκτη.
Κάθε τέτοια εποχή άρχιζα τα προϊόντα αυτομαυρίσματος ώστε όταν βγάλω και το τελευταίο ζακετάκι απο πάνω μου να μην είμαι σαν το λευκό της klinex. Η αλλαγή ξεκινούσε με το body lotion της jonson που χαρίζει σταδιακά μαύρισμα, που και να κάνεις κι ένα λάθος δεν τρέχει και τίποτα βρε αδερφέ! Και για τα σαββατοκύριακα, που είμαι περισσότερο εκτεθιμένη, χρησιμοποιούσα από την Παρασκευή το self tan σε μορφή σπρέι της Nivea που πόσα λάθη μπορείς να κάνεις και με ένα σπρέι;
Αυτή τη χρονιά το μαυρισμά μου δεν είχε την καλύτερη αρχή που θα μπορούσε...
Χθές το βράδυ συγκεκριμένα... Όταν αποφάσισα να δοκιμάσω το self tan σε μορφή κρεμας που βρέθηκε στα χέρια μου από ένα περιοδικό, επώνυμο λεω είναι (carroten) από το madame figaro είναι, είναι και ο φίλος μου στο σπίτι για τις δύσκολες περιοχές(βλ. πλάτη, που ποτέ δεν κατάλαβα πως το κάνουν οι μαναχικοί άνθρωποι) why not???
Αντίστροφη μέτρηση προς την καταστροφή...
Κάνω το μπανάκι μου με την λούφα μου, την απολέπισή μου, το ξυρισματάκι μου για να έχω την τέλεια προετοιμασμένη επιδερμίδα.
Βγαίνω έξω σκουπίζομαι προσεχτικά μήν μείνει ίχνος νερού και καταστρέψει τα πάντα και ξεκινάω το σπατουλάρισμα ευλαβικά.
Αρχή του όλεθρου...
Εχω τελειώσει με τα προσβάσιμα μέρη του σώματός μου και παραδίδω το μιστρί στον φίλο μου εξηγόντας του προσεχτικά οτι οποιοδήποτε λάθος του θα φανεί την επομένη. Τελειώνει την αγγαρεία και είναι η σειρά μου να ανταποδώσω με ένα καλό μασάζ, χωρίς να με αφήσει να σηκωθώ για να μην του τη φέρω (τσ τσ ούτε το αλλο σου μισό να μην σου έχει εμπιστοσύνη). Μετά από είκοσι (!) λεπτά πάω να πλύνω επιτέλους τα χεράκια μου (που δεν είχε κανένα νόημα πια) και να βάλω την ενυδατική μου.
Διαπίστωση ολέθρου...
Το πρωί σηκώνομαι αργοπορημένη και τρέχω πανικόβλητη να ετοιμαστώ, στη διαδρομή για τη δουλειά διαπιστώνω πορτοκαλί κυλίδες στο επάνω μέρος των χεριών μου. Όσο περισσότερο παρατηρώ τόσο πληθαίνουν!!!!!
Σε ολόκληρη τη διαδρομή ανακαλώ ότι πληροφορία έχει καταγράψει ο εγκεφαλός μου για τέτοιες περιπτώσεις, και η μόνη είναι το λεμόνι...
Φτάνω στη δουλειά και σκέφτομαι τι λεμόνι τι ξίδι; και τρίβω τα χέρια μου με μανία, τόση που πότισε το δέρμα μου τη μυρωδιά.
Αποτέλεσμα: πορτοκαλί δερμα με διχρωμίες κατα διαστήματα και έντονη εσάνς ξιδιού..
Καπώς αλλιώς το είχα φανταστεί....
χαχαχ, αχου τι έπαθες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπρεπε να διαβάσεις για τη διαδικασία και τι πρέπει να προσέξεις πριν το επιχειρήσεις!
Κάνε πολλά ντους και τρίψου!!!
Σε 2-3 μέρες θα φύγει!
χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν λες τίποτα..
Ευτυχώς το "έκανα" να φύγει την ίδια μέρα.
Το θέμα μου όμως δεν ήταν τα σημάδια στα χέρια τα οποία ήταν κυρίως ανάμεσα στα δάχτυλα και δεν τα πρόσεξε κανείς αλλα το γενικότερο πορτοκαλομαύρισμα που έδειχνε τόσο ψεύτικο...
Με τα προηγούμενα προϊόντα που χρησημοποιούσα το αποτέλεσμα ήταν πάρα πολύ φυσικό.
Τί να πώ; Προφανώς δεν ταιριάζουν όλα τα προϊόντα σε όλους (μερικά μάλιστα και σε κανέναν)
την είχε πατήσει η αδελφή μου μια χρονιά που είχε λυσσάξει να μαυρίσει πριν την ώρα της. Το self tan άρχισε να ξεβάφει ανομοιόμορφα και γέμισε πορτοκαλί μπαλώματα στα πόδια της. Φορουσε μακριά παντελόνια για κανένα μήνα. Το πάθημα μάθημα! Αν θέλεις τοοοσο πολύ να μαυρίσεις, μήπως είναι καλύτερα να πας σ' ένα από αυτά τα ινστιτούτα για fake tan?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πάθημα μάθημα σίγουρα, αν και για ινστιτούτο δεν το πολυσκέφτομαι, απλά γύρισα στα παλιά, καλά μου προϊόντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα μου όμως δεν ήταν το μαύρισμα αλλά η συμπεριφορά μου σαν καταναλωτής-πελατάκι που όσο ευχαριστημένη και να είμαι με κάτι πάντα ψάχνω το διαφορετικο/καλύτερο απο αυτό που έχω, με κατι τετοια αποτελέσματα...